جاذبه های گردشگری محبوب که ناشناخته مانده اند (قسمت دوم)
به گزارش وبلاگ سفر به کانادا، اگر هنگام انتخاب مقصد برای سفر در پی مکان ها و جاذبه های پرطرفداری هستید که علی رغم محبوبیت، کمتر شناخته شده اند، با خبرنگاران همراه شوید تا تعدادی از آن ها را به شما معرفی کنیم.
هنگام انتخاب مقصدی مجذوب نماینده جهت گذراندن تعطیلاتی رویایی، بیشتر جهانگردان به سراغ شهرها و کشورهایی می فرایند که جاذبه های توریستی آن ها زبان زد است؛ اما مکان های زیادی در سراسر دنیا وجود دارد که علی رغم مجذوب نمایندهیت زیاد، تنها مورد شناخت افراد محلی هستند و هنوز آن طور که شایسته است، به معروفیت دنیای نرسیده اند.
در ادامه به معرفی بعضی از این مکان ها پرداخته ایم.
استیت پارک وایمی کنیون (Waimea Canyon State Park)، استان هاوایی آمریکا
منطقه ها تماشای اصلی هاوایی به خوبی ثبت شده اند، مانند ساحل وایکیکی (Waikiki)، پارک ملی کوه های آتشفشانی هاوایی (Hawaii Volcanoes National Park) و بندر مروارید (Pearl Harbor). نوری محو بر استیت پارک وایمی کنیون که در جزیره کائوآئی (Kauai) در غرب مجمع الجزایر قرار گرفته است، می تابد. البته این طور نیست که هیچ کس مطلبی در خصوص گرند کنیون پسیفیک (The Grand Canyon of Pacific) نشنیده باشد. می توانید از راه زمینی از این محل تماشا کنید که در این صورت به احتمال زیاد در بزرگراهی قرار خواهید گرفت که به دره عمیق و باریکی می رسد که طول آن 16 کیلومتر و عمق آن 900 متر است. چشم انداز بالای این دره، غربی ترین نقطه در مجمع الجزایر است که می توانید به آن سفر کنید. از این نقطه می توانید نگاهی به نیهاو (Niihau) غربی ترین جزیره از جزایر هاوایی که شخصی بوده و برای دید عموم آزاد نیست، بیندازید.
دماغه شمالی (The North Cape)، نروژ
همه ما می دانیم دماغه گودهپ (Good Hope) یا دماغه هورن (Horn) کجا واقع شده اند؛ اما در خصوص مکانی که شمالی ترین نقطه خشکی های اروپا را شکل می دهد، چه طور؟ دماغه شمالی در نروژ قرار گرفته است، البته شاید ادعا کنید حتی جغرافی دانان هم به درستی نمی دانند این دماغه کجا است. صخره هایی که در محلی به نام نوردکپ (Nordkapp) در دل دریای برنتس (Barents Sea) رفته اند، تحت الشعاع نیو شلئودن (Knivskjellodden) قرار گرفته اند که خود به تنهایی 1.5 کیلومتر از این ناحیه شمالی را به خود اختصاص می دهد؛ هرچند این موضوع جلوی محبوبیت نوردکپ را برای مسافران که بالاترین نقاط نروژ را هنگام تابستان اکتشاف می نمایند، نمی گیرد.
دخمه مردگان (Catacombs)، فرانسه
فرانسه مکان های تماشای که در آن ها به علت ازدحام جهانگردان دوربین به دست نمی توانید حرکت کنید، کم ندارد، مانند برج ایفل، کلیسای قلب مقدس (Sacre Coeur) و نتردام. نمی توان گفت دخمه مردگان پاریس به مقدار این نمادهای دنیای محبوب است؛ با وجود اینکه بسیاری از افراد که به شهر نور سفر می نمایند، از وجود این محل باخبر نیستند، تعداد قابل توجهی جهانگرد را به خود جذب می نماید. این دخمه ها مملو از آدم هستند، در واقع چیزی حدود 6 میلیون مرده در آن ها به سر می برند. این لانه تشکیل شده از تونل های زیرزمینی، در اواخر قرن هجدهم، زمانی که قبرستان های پاریس لبریز از جسد بودند، به طور قابل ملاحظه ای به عنوان محلی جایگزین برای دفن مرده ها رواج یافت. بسیاری از این روح های دفن شده قابل تماشا هستند و استخوان های آن ها در توده های عظیمی که در راهروهای دلگیر پهلو گرفته اند، دسته بندی شده اند. این مکان از پلس دنفرت روشورو (Place Denfert Rochereau) در منطقه 14 قابل دسترسی است. احتمالا چندان بی ربط نیست که این میدان جنوبی در گذشته پلس دنفر (Place dEnfer) یا میدان جهنم نامیده می شد.
جزیره فرمانداران (Governors Island)، نیویورک آمریکا
مسلم است که همه نیویورک و خیابان پنجم (Fifth Avenue)، پل بروکلین (Brooklyn Bridge) و ساختمان امپایر استیت (Empire State Building) را می شناسند؛ اما افرادی که خارج از این شهر زندگی می نمایند، لزوما قدر وجود و لذت حاکم بر جزیره فرمانداران را نمی دانند، هرچند که این جزیره تنها کمتر از 1 کیلومتر از جنوبی ترین نقطه منهتن (Manhattan) فاصله دارد و به راحتی با کشتی از باتری ماری تایم بیلدینگ (Battery Maritime Building) قابل دسترسی است. دسترسی به این جزیره به قدری راحت است که بسیاری از ساکنان نیویورک در ماه های تابستان برای گذراندن پیک نیک های آخر هفته خود به این محل کوچ می نمایند. این جزیره بین ماه های می تا سپتامبر در دسترس عموم است. جزیره فرمانداران زمانی پایگاه ارتش و بخش عمده ای از قرن بیستم هم ایستگاه پلیس نیروی دریایی بود؛ اما از سال 2003 یک مکان جهانگردی محسوب می گردد. این جزیره به شکل یک مخروط بستنی با یک اسکوپ بزرگ وانیل است.
کولونیا دل ساکرامنتو (Colonia Del Sacramento)، اوروگوئه
بوئنوس آیرس (Buenos Aires) یکی از شهرهای غیرقابل چشم پوشی آمریکای جنوبی و دنیا است. هر ساله بسیاری از جهانگردان این شهر را کشف نموده و بازدیدنمایندگان زرنگ به برنامه خود، سفر یک روزه به اروگوئه را هم اضافه می نمایند، به ویژه گردش به کولونیا دل ساکرامنتو که شهری تاریخی است و با کشتی که از ریور پلیت (River Plate) گذر می نماید، تنها یک ساعت از اوروگوئه فاصله دارد. این شهر که در سال 1680 میلادی به دست پرتغالی ها بنا قرار گرفت، تا حضور امپراطوری اسپانیایی ها در این رودخانه را به چالش بکشد، به سرعت بسیار مستحکم شد. بقایای این دوره یعنی دیوارهای تنومند، توپ های زبر، کلیساهای قرن هفدهم و میدان های سنگفرش شده مستقیما در پشت بندرگاه کمین نموده اند و این بدین معنی است که جهانگردان می توانند در زمان آزاد خود در این محل به اکتشاف پرداخته و به موقع برای شام به مرکز آرژانتین بازگردند. یونسکو در سال 1995 کولونیا را به لیست میراث دنیای خود اضافه نمود و آن را تحت عنوان چشم اندازی شهری که به خوبی نگهداری شده و تلفیق سبک های پرتغالی، اسپانیایی و پس از استعمار را به خوبی نشان می دهد، توصیف نمود.
نوی پیناکوتک (The Neue Pinakohek)، آلمان
قاره اروپا مزین است به گالری های باشکوه مانند لوور (Louvre)، اوفیتزی (Uffizi) و ارمیتاژ (Hermitage)؛ اما تنها عاشقان حقیقی هنر این گنجینه خلاقیت تصویری در مونیخ آلمان را می شناسند. در واقع نوی پیناکوتک تنها یکی از چندین نقطه درخشان فرهنگ در مرکز باواریایی و بدون شک بهترین آن ها است. این موزه به طرز ویژه ای در امپرسیونیسم قوی بوده و کارهای هنرمندانی مانند مونه (Monet)، مانه (Manet)، گوگن (Gauguin) و ونگوگ (Van Gogh) را دربردارد. این موزه به داشتن یکی از پرنبوغ ترین اثرهای اخیر که نقاشی گل های آفتابگردان (Sunflowers) بسیار معروفی است، به خود می بالد. باید اعتراف کرد از آنجایی که موزه غرق در بازدیدنماینده است، هرگز نمی توانید در آرامش و خلوت به این تابلو خیره شوید؛ اما می توانید بدون انسانیت محوی که در موزه ونگوگ آمستردام یافت می گردد، آن را ستایش کنید.
فارو دو مونکلوآ (Faro De Moncloa)، اسپانیا
دلایل شناخته شده بسیاری برای بازدید از مادرید در اسپانیا وجود دارند: موزه پرادو (The Prado)، پارک ال رتیرو (El Retiro) و غذایی که در میان بهترین های اروپا جای دارد؛ اما علت دیگری که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، فارو دو مونکلوآ است. این بنا که به دست معماری به نام سالوادور پرز آرویو (Salvador Perez Arroyo) ساخته شده، به عنوان بهترین اثر اسپانیایی که مرکز فرهنگ اروپا در سال 1992 بود، 110 متر طول دارد. در این بنا دو آسانسور به سمت بالا حرکت می نمایند. شاید آخر هفته ها مجبور شوید کمی صبر کنید؛ اما صبر شما با چشم انداز زیبایی که خواهید دید، پاداش داده می گردد.
منبع: کجارو / The Daily Telegraph