فلسفه هوش مصنوعی و ماهیت فناوری و آگاهی - وبلاگ سفر به کانادا

به گزارش وبلاگ سفر به کانادا، خبرنگاران، ترجمه کامران برادران: فلسفه هوش مصنوعی شاخه ای از فلسفه است که به آنالیز مفاهیم فناوری می پردازد. اغلب از آن به عنوان یکی از هیجان انگیزترین رشته های تحصیلی در فلسفه یاد می گردد. این یک زمینه به سرعت در حال رشد است، با مفاهیم تازه جالبی که هر ساله در حال ظهور است.

مفهوم تکینگی تکنولوژیکی یکی از بزرگ ترین مسائل در فلسفه هوش مصنوعی است. تک گرایان استدلال می نمایند که دنیا ممکن است در آستانه ابرهوش فناوری باشد و انسان ها با خطر بزرگی روبرو هستند که به وسیله چنین نیرویی تسخیر شوند. آنها بر این باورند که نسل کنونی باید اقدامات عمدی انجام دهد تا اطمینان حاصل گردد که چنین تحولی منجر به فاجعه نمی گردد.

در حالی که این احتمال وجود دارد که هوش های مصنوعی می توانند برای پیروی از قوانین اخلاقمند گرا برنامه ریزی شوند، این مسئله قطعی نیست. اگر هوش های مصنوعی برای پیروی از توابع ابزار طراحی شده باشند، ممکن است بتوانند این کار را حتی بدون شرحات متنی انجام دهند.

قضیه ناتمامیت کورت گودل برای هوش مصنوعی بحث های زیادی را در جامعه ریاضی ایجاد نموده است. این تئوری بیان می نماید که هر سیستم رسمی ثابتی که بتواند محاسبات ساده فراوری کند، ناقص است. این به این علت است که باید بعضی از گزاره های درست از نظریه اعداد وجود داشته باشد که قضایای سیستم نیستند. البته ایرادهایی به این مسئله وارد شده است.

اولین قضیه ناتمامیت گودل برای هوش مصنوعی یکی از بحث برانگیزترین ایده ها در هوش مصنوعی است. این قضیه نشان می دهد که تئوری های محاسباتی فکر اشتباه هستند و هیچ راهی برای ایجاد یک هوش عمومی مصنوعی وجود ندارد. این قضیه بعلاوه بیانگر این است که ما نمی توانیم فرآیندهای فکری حیوانات را با استفاده از یک نظریه محاسباتی شرح دهیم.

در فلسفه هوش مصنوعی به وسیله پاتنام در سال 1960، یک فیلسوف و دانشمند کامپیوتر آمریکایی نظریه نوی را بر اساس تحقق پذیری چندگانه ارائه کرد، مفهومی که پیشنهاد می نماید یک حالت فکری می تواند در حالات فیزیکی مختلف وجود داشته باشد. پاتنام معتقد بود که این دیدگاه نو نسبت به نظریه هویت قابل قبول تر است زیرا تیپ های فکری با همتایان فیزیکی خود یکسان نیستند. علاوه بر این، پاتنام استدلال کرد که این مدل با این ایده که حالات فکری یک به چند با حالت های فیزیکی مرتبط هستند، سازگار است.

فلسفه هوش مصنوعی به وسیله پاتنام مطالعه ای است در خصوص رابطه بین فکر انسان و بدن فیزیکی. این مطالعه چگونگی ارتباط فکر انسان با زبان، مغز و بدن فیزیکی را آنالیز می نماید. هیلاری پاتنام تحقیقاتی در این زمینه انجام داده و مقاله ای با عنوان مغز در وات نوشته است که بر مسائل پیرامون مغز انسان و نحوه تعامل آن با بدن فیزیکی تمرکز دارد.

فلسفه هوش مصنوعی (AIMA) رشته ای از فلسفه است که در پی توسعه درکی از ماهیت عوامل هوشمند و قابلیت های آنهاست. هدف اصلی آن توسعه عوامل هوشمندی است که بتوانند استدلال نمایند و از منابع مختلف دانش استنباط نمایند. این هدف به وسیله رمزگذاری دانش به دست می آید. فرآیند رمزگذاری دانش به عامل اجازه می دهد تا از دانش خود برای حل مسائل موجود در دنیا استفاده کند.

فلسفه هوش مصنوعی شامل تکنیک های بسیاری است که از مطالعه فلسفه به دست آمده اند. اینها شامل منطق استقرایی، نظریه احتمالات و استدلال عملی است. بسیاری از فیلسوفان تحقیقات هوش مصنوعی را به عنوان بخشی از تحقیقات خود انجام می دهند.

فلسفه هوش مصنوعی سرل در سال های اخیر به عنوان موضوعی بحث برانگیز مورد توجه قرار گرفته است. او استدلال نموده است که ما یک ماشین هستیم و رایانه ها درست مانند ماشین ها هستند. استدلال او بر این فرض راسخ است که فکر ما مانند برنامه های رایانه ای است و می تواند روی هر رایانه مناسبی وجود داشته باشد، خواه سیلیکون، ماده خاکستری یا مجموعه ای از چیزهای دیکر. در نتیجه، هوشیاری چیز خاصی نیست، بلکه صرفاً حالتی است که با اجرای برنامه رایانه ای مناسب به دست می آید. با این حال، این نظریه مورد انتقاد بسیاری از فیلسوفان قرار گرفته است. به عنوان مثال، سرل پیشنهاد می نماید که یک کامپیوتر ممکن است نتواند زبان چینی را بفهمد، زیرا آن زبان را درک نمی نماید. در عوض، می تواند نمادها را تنها بر اساس نحو دستکاری کند.

فلسفه هوش مصنوعی سرل بعلاوه یک مخالف بحث برانگیز در هوبرت دریفوس، فیلسوف دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دارد. دریفوس، منتقد اولیه محققان هوش مصنوعی، گزارشی را در سال 1965 درباره هوش مصنوعی منتشر کرد که در آن استدلال کرد که ما نمی توانیم ویژگی های کلیدی زندگی فکری انسان را با استفاده از قوانین رسمی ثبت کنیم. او سپس در سال 1968 به برکلی نقل مکان کرد. دریفوس فلسفه قاره ای را مطالعه نموده بود که بر آگاهی و قصد و نیت تأکید داشت. او بعلاوه استدلال کرد که انسان ها قادر به شهود و پس زمینه غیرقابل بیان هستند.

منبع:

https://bootcamp.uxdesign.cc/philosophy-of-artificial-intelligence-6df9f13beff3