پرداختن به موضوعات مهجورمانده را به هر چیز دیگری ترجیح می دهم، لزوم معرفی بیشتر دانشمندان دینور

به گزارش وبلاگ سفر به کانادا، سرویس استان های خبرنگاران - لیلا سعدوندی: علی سهامی متولد یکی از روستاهای گیلانغرب است و تا به امروز موفقیت های چشمگیری در حوزه نشر و انتشار به دست آورده و بارها در رده نویسندگان برگزیده کشور قرار گرفته است.

پرداختن به موضوعات مهجورمانده را به هر چیز دیگری ترجیح می دهم، لزوم معرفی بیشتر دانشمندان دینور

وی یکی از معدود نویسندگانی است که پرداختن به موضوعات بومی و مهجور مانده را به هر چیزدیگری ترجیح می دهد و معتقد است تا به امروز کوشش چندانی برای معرفی دانشمندان و شخصیت های برجسته هم استانی صورت نگرفته است.

شعروشاعری پیشه اصلی اوست، از این رو نخستین کتابش تحت عنوان کجاست مرز عاشقانه دنیا که در قالب غزل سروده شده بود را در سال 1380 روانه بازار نشر کرد.

تازه ترین کتابش سطرهایی از ماه: است که سال گذشته در اختیار علاقمندان نهاده شد.

قبل از این اولین اثر این شاعر کرمانشاهی در قالب شعر آزاد فارسی جمهوری کلمات بود که سال 1400 در یک هزار تیراژ از سوی نشر دیباچه روانه بازار کتاب شد.

این چهره فرهنگی تا به امروز 17 اثر در حوزه شعر کُردی و پژوهش های تاریخی و ادبی از خود برجای گذاشته که جز یک مورد ترجمه، باقی آنها تالیف بوده است.

علی سهامی دکترای ادبیات دانشگاه رازی را در کنار دکترای ایران شناسی از ایروان ارمنستان در کارنامه تحصیلی خود دارد و یکی از افتخاراتش شاگردی چهره های مشهوری چون میرجلال الدین کزازی و گارنیک آساتوریان است.

او پس از سالها تدریس در مدارس داخل و خارج کشور حوالی سال 81 کار در مطبوعات محلی را تجربه کرد و بعدها نوشتن را با اولین مجموعه غزل خود که به همت نشر تیرگان منتشر شد پی گرفت.

انتشار کتاب هایی درباره مشاهیر ایران چون بوعلی سینا، با عنوان بومیانه ها و عامیانه های منطقه کُرد، تاریخ به افق مرزبانان کُرد و معرفی 18 عارف بزرگ دینور و کرمانشاه از دیگر دستاوردهای این نویسنده و پژوهشگر برتر هم استانی است.

بعلاوه کتاب بطن متن که گزیده متون ادب فارسی است و مجموعه شعردر ساعت بلوط، ماه قوافی ، میلکان خیال و... بخش دیگر آثار سهامی است.

وی بعدها کتاب ارزشمند شاعران صخره و بلوط را به نقد و آنالیز شعر شاعران کلهر اختصاص داد که به گفته اهل ادب مخاطبان بسیار داشت.

رساله دکترای او کتابی با عنوان دیپلماسی در شاهنامه بود که نخستین موضوع پژوهشی در این حوزه به شمار می رود.

این شاعر و پژوهشگر کرمانشاهی هم اکنون در دو دانشگاه رازی و فرهنگیان کرمانشاه تدریس می نماید.

سهامی که تا به امروز از همراهی ناشران بومی و ملی بهره برده، معتقد است کرمانشاه در حوزه نشر با مسائل عدیده ای روبروست و کسی که کتاب در کرمانشاه چاپ می نماید امکانی برای معرفی به بازارهای ملی و فرا ملی نخواهد یافت.

به گفته وی، حوزه نشر باید در کرمانشاه که شاعر و نویسنده کم ندارد قوی تر از اینها کار کند.

وی براین باور است که نوشتن چیزی نیست که با آن بازار گرمی گردد و نویسنده تنها و تنها برای آگاهی مخاطب می نویسد.

سهامی با تاکید براینکه ادبیات آیینه تمام نمای ملت ایران است، گفت: بیگانگی نسل نو با کتاب تاسف بار است و نباید بگذاریم این شرایط ادامه دار گردد.

وی اضافه نمود: باید فضا برای مطالعه آزاد باز باشد و مهارت گفت وگو را در نوجوان ها و جوان ها بالا ببریم، بگذاریم کتاب بخوانند، تعریف نمایند و لذت ببرند.

این پژوهشگر درحالیکه مخاطب اصلی کتاب های خود را علاقمندان به حوزه ادبیات و شعر و شاعری دانست، گفت: بی شک مخاطبان من تشنه دانایی اند و به همین منظور بنده سعی دارم کارهای نو، تازه، انجام نشده و مهجور مانده را به آنها معرفی کنم.

سهامی در این خصوص به مهجورماندن دانشمندان و بزرگان دینور که شهره دنیای داشته و بی نام و نشان مانده اند اشاره نمود و اضافه نمود: عجیب است که ما در دینور کرمانشاه شخصیت بزرگی چون ابوحنیفه را داریم و از وی غافلیم.

وی افزود: ابوحنیفه کسی است که ابوریحان بیرونی بارها به دانسته های وی استناد نموده، او بزرگترین گیاه شناس مشرق زمین در قرن 3 هجری است، حال آنکه ما کرمانشاهی ها نام و نشانی از وی نمی دانیم.

جای خالی نام بزرگان دینور در مراکز پژوهشی

این استاد دانشگاه با ذکر یک سوال ادامه داد: در حالی که ما چنین بزرگانی در حوزه علم و ادب و فرهنگ داریم چرا نباید نامی از آنها در سردرب آزمایشگاه زیست گیاهی رازی باشد؟

وی گفت: بنده در تحقیقات و پژوهش هایم کوشش زیادی برای معرفی بهترین های این خطه کردم و درنهایت پیروز به شناسایی 18 عارف بزرگ در منطقه شدم.

سهامی اضافه نمود: این جای تاسف دارد که سوئدی ها موضوع سرانجام نامه شان را به معرفی دانشمندان خطه دینور اختصاص دهند و ما حتی ترجمه ای از کتاب ابوحنیفه نداشته باشیم.

وی در سرانجام در حالی که از مسئولان تقاضا کرد جوانان را با بزرگان و شخصیت های این دیار آشنا نمایند، گفت: این وظیفه ای است که تک تک ما برعهده داریم و اگر انجام ندهیم قصور نموده ایم.

سهامی اضافه نمود: جوانان ما باید بدانند چه گذشته پر افتخاری داشته اند، باید به بزرگان و داشته هایشان ببالند و راه آنها را ادامه دهند.

وی یادآور شد: مسئولان نیز باید در این خصوص و به بهانه های مختلف همایش ملی و بین المللی با نام این بزرگان را برگزار نمایند و غفلت گذشته را جبران نمایند.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران

به "پرداختن به موضوعات مهجورمانده را به هر چیز دیگری ترجیح می دهم، لزوم معرفی بیشتر دانشمندان دینور" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پرداختن به موضوعات مهجورمانده را به هر چیز دیگری ترجیح می دهم، لزوم معرفی بیشتر دانشمندان دینور"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید