چطور با بچه ها دربارهٔ عواطف حرف بزنیم؟ - وبلاگ سفر به کانادا

به گزارش وبلاگ سفر به کانادا، خبرنگاران: آدم عظیم ها به سختی از پس مهار احساسات خودشان بر می آیند؛ چه برسد به بچه های کوچک. از اولین سال های کودکی مهارت های عاطفی و اجتماعی بچه ها آغاز به شکل گیری می نماید. با درک درست از عواطف در دوران کودکی، فرد می تواند با دیگران بهتر ارتباط برقرار کند و سلامت روانی داشته باشد. تبادل نظری راحت و روراست با بچه ها در خصوص احساساتی که دارند و دلیل آن ها باعث می گردد که بتوانند احساسات و عواطف مختلف را بشناسند و به آن ها پی ببرند. با همین چند گام ساده می توانید بابِ تبادل نظر با فرزندتان را باز کنید و به او یاری کنید تا از عواطفش سر در بیاورد.

1. مصاحبه را آغاز کنید

از فرزندتان بخواهید که احساسش را شرح دهد و با پرسش هایی روشن و ساده در خصوص اینکه چه اتفاقی باعث شده است که چنین احساسی داشته باشد، ادامه دهید. برای مثال، به من بگو چه احساسی داری؟ ، چه چیزی باعث شده که این احساس را بکنی؟ .

به جای اینکه کوشش کنید احساس را رفع کنید و کنار بزنید، با کنجکاوی درمورد آن به بچه ها یاد می دهید که بتوانند با عواطف پیچیده کنار بیایند. عجله نداشته باشید که زود بچه را سرحال بیاورید یا مسئله را سریع حل کنید. کنار آن ها و مشکلاتشان بنشینید و به آن ها یاد دهید که احساسات ترسناک نیستند و همراه با هم می توانید با آن ها کنار بیایید.

2. برای احساس و عاطفه نام بگذارید

وقتی فرزند تان شرح داد که چه احساسی دارد به او یاری کنید که نامی بر این احساس بگذارد. آیا عصبانی است؟ نگران است؟ می ترسد؟ ناامید شده است؟ راضی است؟ این کار به او یاری می نماید تا دامنهٔ واژگان بیشتری پیدا نمایند و راحت تر بتوانند عواطف خود را بار دیگر که آن را تجربه کردند، تشخیص دهند.

می توانید به بچه ها یاری کنید احساسات شخصیت های کتاب هایی که می خوانند را بشناسند، یا برنامه هایی که می بینند و از آن ها بپرسید آیا می دانند این شخصیت چه احساسی دارد، این کار به پرورش مهارت های غیر کلامی بچه ها یاری می نماید.

3. به آن ها بگویید که داشتن احساسات اشکالی ندارد

مهم است که فرزندتان بداند داشتن احساسات گوناگون هیچ اشکالی ندارد، حتی اگر احساس خوبی نباشد. تجربهٔ حس هایی مثل حسادت، بد خواهی و حتی خود خواهی به آن ها یاری می نماید که خودشان و دیگران را بهتر بشناسند.

برای آن ها شرح دهید که همهٔ ما احساسات چالش برانگیزی را تجربه می کنیم و کاملاً طبیعی است که آدم حس های گوناگونی داشته باشد و خوب است که دربارهٔ آن ها حرف بزنیم و بگوییم چه احساسی داریم. ماجرا را با سرخوشی و سرگرمی پیش ببرید و آن را خیلی عظیم نکنید، چون آن وقت عواطف شدیدتر می گردد، به ویژه اگر احساس ناراحتی و نگرانی باشد.

4. دریافت حالت های صورت

تشویق بچه ها به تشخیص و شناخت حالت های مختلف صورت یاری می نماید که بتوانند ارتباط خوبی بین آنچه حس می نمایند و آنطور که به نظر می رسند، برقرار نمایند. لب های پایین افتاده نشانهٔ ناراحتی و لب های رو به بالا نشانهٔ راضیی است. به صورت یک بازی چهره های مختلف برای احساسات گوناگون را تمرین کنید، این کار به فرزند شما یاری می نماید تا بداند احساسات مختلف بر چهرهٔ افراد چگونه نشان داده می شوند.

5. از تجربه های خودتان بگویید

احساسات بسیار پیچیده ای وجود دارند که شرح دادن آن ها برای بچه سخت است. با تعریف کردن مثال هایی از زمانی که چنین حسی داشتید، یاری کنید بچه آن را بفهمد. می توانید برای او تعریف کنید که چه اتفاقی افتاد که چنین حسی پیدا کردید و چه کردید که حالتان بهتر شد. ممکن است برای بچه ها هم بیان دقیق حسی که دارند سخت باشد، پس از تجربه های خودتان بگویید، سؤال های باز بدون پاسخ تعیین مطرح کنید تا کار را برای کوچک تر ها آسان کنید.

6. از یاری خواستن نترسید

اگر فکر می کنید فرزندتان بیشتر اوقات خیلی نگران، ناراحت یا عصبانی است و دلیل آن را نمی دانید، بد نیست یاری بخواهید. بچه های کوچک از عواطف تازه وحشت می نمایند و هر کدامشان انبوهی از احساسات و عواطف تازه درونشان مدام می جوشد و نمی دانند با آن ها چه نمایند. شما می توانید با مصاحبه و با صداقت و راحتی کامل به آن ها یاری کنید، اما اگر فکر می کنید که خودتان نگران و درگیر هستید، بد نیست از پزشک خود یاری بخواهید.

منبع: bbc