بیمه تکمیلی انفرادی چه مواردی را پوشش می دهد
به گزارش وبلاگ سفر به کانادا، اتو فون بیسمارک صدراعظم آلمان، اولین کسی بود که در قرن نوزدهم لزوم وجود بیمه سلامت برای مردم کشورش را حس کرد.
به همین علت، طرح دسترسی همگانی به خدمات بهداشتی و درمانی را اجرا کرد. در این طرح، اولویت با کارگر هایی بود که کمترین دستمزد را می گرفتند.
این عمل جسورانه تنها مدتی بعد اثراتش را نشان داد و سایر کشورها را هم مجاب کرد تا در پی اجرای چنین طرح مفیدی باشند. بریتانیا، روسیه، فرانسه و ژاپن هم دست به کار شدند و سیستم بهداشت و درمان شان را تغییر دادند و با ایجاد برنامه ای شبیه به بیمه های امروزی این خدمات را در دسترس عموم قرار دادند.
در ایران، اولین قشری که توانستند از مزایای بیمه سلامتی استفاده کنند معلم ها بودند اما با آغاز دهه 70 بود که قانون بیمه همگانی درمانی در ایران تصویب شد و به اجرا در آمد.
از آن زمان تا به امروز بیشتر کارکنان و کارگران تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار گرفته اند. قرار بر این بود تا فرد بیمه شده بخشی از هزینه درمان را به عنوان فرانشیز پرداخت کند و مابقی هزینه های درمان از سوی بیمه تامین شود.
به مرور و با بالا رفتن هزینه های زندگی، هزینه های بهداشت و درمان هم افزایش یافت. اما اندازه پوشش این هزینه ها از سوی بیمه تامین اجتماعی در همان ایستگاه اولیه باقی ماند.
در نتیجه، دیگر انتظار چندانی از این بیمه برای حمایت در مواقع لازم نمی رود و همین، نگرانی اصلی آنهایی است که فکر هزینه های فردا راحت شان نمی گذارد.
طرحی برای تکمیل طرحی دیگر
در شرایطی که هر روز نسبت به روز قبل قدرت خریدمان کمتر می شود، خرید بیمه مناسب، صرف هزینه اضافی نیست؛ بلکه آینده نگری است.
خرید بیمه تکمیلی همان قدم مثبتی است که می توانیم برای سلامتی و آینده مان برداریم.
این بیمه درمانی، سه طرح گروهی، خانوادگی و انفرادی دارد که می توان با در نظر گرفتن شرایط، برای خرید طرحی که مناسب حال مان باشد اقدام کنیم.
نکته ای که نباید از نظر دور داشت این است که پیش نیاز خرید بیمه تکمیلی داشتن بیمه درمانی پایه مثل بیمه تامین اجتماعی است.
در طرح بیمه تکمیلی گروهی (که عموما از سوی واحدهایی که تعداد کارکنانش زیاد است) استفاده می شود؛ کد کارگاهی تمامی بیمه شدگان باید یکسان باشد.
در طرح بیمه تکمیلی خانوادگی، شرط وجود بیمه درمانی پایه، مثل تامین اجتماعی همچنان پا برجاست اما دیگر نیازی نیست تا همه افراد کد کارگاهی یکسانی داشته باشند. این طرح معمولا از طریق شرکت هایی که تعداد کارکنان آنها زیر 100 نفر است مورد استفاده قرار می گیرد.
نکته مثبت اینجاست که طرح بیمه تکمیلی انفرادی برای کسانی است که هیچ بیمه درمانی پایه ای ندارند اما می خواهند برای خودشان بیمه تکمیلی تهیه کنند.
به عبارتی دیگر در بیمه تکمیلی انفرادی افراد به صورت مستقل و خویش فرما تحت پوشش بیمه قرار می گیرند.
هزینه و اندازه پوشش آن هم بستگی به انتخاب فرد دارد. یعنی با توجه به نوع طرح و تعهداتی که شرکت بیمه گر دارد؛ حق بیمه آن هم متفاوت می شود.
اگر با بیمه تکمیلی انفرادی به مراکز درمانی مراجعه کنیم؛ می توانیم هزینه های درمان را طبق تعرفه های دولتی پرداخت کنیم.
بیمه تکمیلی سامان از جمله بیمه هایی است که پوشش بیمه انفرادی تهیه کرده است. در صورتی که بیمه درمانی پایه داشته باشیم و بیمه تکمیلی سامان را تهیه کنیم نیازی به پرداخت هیچ هزینه ای، حتی به عنوان فرانشیز، نخواهیم داشت.
اما در صورتی که بیمه درمانی پایه نداشته باشیم و بیمه تکمیلی انفرادی سامان را خریده باشیم تنها 10 درصد از مبلغ کل هزینه های درمان را باید بپردازیم.
از میان طرح های مختلف بیمه های انفرادی سامان طرح نسیم کمترین حق بیمه پرداختی را دارد و در کنار آن اندازه پوشش هایش نیز محدودتر است. در صورتی که قصد خرید یک طرح با پوشش های قابل توجه را داشته باشیم می توانیم از طرح عقیق بیمه تکمیلی انفرادی سامان استفاده کنیم.
هزینه های مرتبط با عیوب مادرزادی و جراحی های زیبایی و عقیم سازی از جمله استثناهایی است تحت پوشش هیچ نوع بیمه تکمیلی ای قرار نمی گیرد.
بهتر این است که قبل از خرید بیمه تکمیلی انفرادی تمامی جزئیات موارد تحت پوشش مورد مطالعه قرار بگیرد تا خریدی آگاهانه و رضایتمند داشته باشیم.
منبع: فرارو